Hallooooooo Liebe leute,

Na weer een paar dagen geen blog te hebben geschreven dacht ik dat dit het ultieme moment was voor weer een nieuw berichtje.

We zijn nu ondertussen op dag 8 aanbeland en hebben weer van alles mee gemaakt hiero. Zo hebben we natuurlijk de hele week les gehad & waren we in het weekend 2 hele dagen vrij, ideaal dus. Yesse en ik hebben deze vrij uren uitstekend weten te benutten door vele verschillende culturele gebouwen te bekijken zaterdag & hier hebben wij natuurlijk als echte cultuur liefhebbers schitterende plaatjes van weten vast te leggen (zie fotoboek).

Daarna zijn we opzoek gegaan naar een sportwinkel hier in Wenen. We wilde namelijk een bal gaan kopen om een beetje te voetballen, want van heel de dag/week stil zitten werden we ook niet heel vrolijk. In Wenen een stad van 414,90 km2, met zo’n 1,7 miljoen inwoners & naar schatting een kleine 15928 winkels moest dat toch geen probleem zijn, maar jawel hoor, Yesse & ik kregen het niet voor elkaar om een fatsoenlijke sportwinkel te vinden voor een simpele voetbal.

Na zo’n beetje alle winkels van Wenen te hebben gezien hadden we dan uiteindelijk een bal gevonden in de Nike shop. Door al het op en neer gereis was het ondertussen alweer laat geworden en dus ook etenstijd. Wij weer de Strassenbahn terug genomen en op naar huis om wat te gaan eten.

Na het eten even een potje ‘’ballen’’ dachten we. Mooi niet dus. We stonden nog geen 15 minuten buiten een beetje gezellig en actief een balletje over te trappen en er kwam alweer een of andere ouwe zeverzak te zeiken dat we weg moesten omdat ie anders de politie zou bellen. WTF we staan alleen een beetje te voetballen, maargoed wij zijn de moeilijkste niet, dus wij maar weer terug naar binnen. Hier hadden we dus zo’n beetje heel Wenen voor afgereisd; 10-15 minuten voetballen.!

Na het eten/voetballen hadden we afgesproken een spelletje te Strassenbahnen (wel bekend van mijn vorige blog, toen wist ik namelijk niet of het nu boten, treinen of bussen was) maar nu hebben we het dus maar Strassenbahnen genoemd, want we moeten toch een beetje integreren he?! Wij dus gezellig met z’n 6en een spelletje spelen & Jasper, RIk & Suzanne, gingen samen ‘’gezellig’’ op hun kamer ‘’een paar’’ schnaps drinken, want zij zeiden niet zo van drankspelletjes te houden (wordt vervolgd!). Tijdens het Strassenbahnen hadden we ook nog wat contact met de groep uit het andere appartement, want die hadden we ook al even niet meer gezien of gesproken. Wij met hun afgesproken dat ze naar ons toe zouden komen, dan nog eventjes bij ons relaxen & dan met z’n alle (inclusief het wijhoudennietzovandrankspelletjes groepje) naar de club te gaan. Mooi, leuk, gezellig, een keer zo met z’n alle opstap, TOPPIE!

Wij dus in de veronderstelling dat we met zn allen uit zouden gaan tot dat het wijhoudennnietzovandrankspelletjes groepje zei dat ze al even met z’n 3en naar de Camera Club gingen en dat ze ons dan straks misschien wel zouden zien. Oké , ook goed. Ondertussen waren de andere ook al gearriveerd dus het was gewoon gezellig hier, maarjah hun wilden gaan, dus prima!

Wij gingen weer verder met ons spelletje en wat slap ouwe hoeren, heel veel meer heb je natuurlijk ook niet nodig om een gezellige avond tegemoet te zien. Na een kleine 15 minuten kwam het groepje weer terug, maar nu kwamen ze wat anders terug als hoe ze gegaan waren. Ze waren namelijk alle 3 lopend weg gegaan en nu kwamen er 2 lopend terug, met een Suzanne zo zat als een aap op hun schouders, niet best dus…

Wij hun even helpen met Suzanne ‘’rustig’’ op bed te leggen, want een klein zeehondje half dood gebeten door een enorme Orka was hier niets bij, nondeju wat kwam hier een geluid uit. Nee even serieus jongens, dit was echt niet best. Ik heb al vaak genoeg mensen dronken gezien (Koen, Tim, Noël, Niels, Bart, moet ik doorgaan??) , maar dit had ik dus echt nog nooit mee gemaakt.

Eenmaal toen Suzanne op bed lag hebben Glenn & ik Suzanne een beetje proberen te kalmeren & te helpen, want wij kende die dingen nog van onze EHBO cursus van de opleiding. Dit was alleen heel raar, Susanne antwoordde namelijk op al onze vragen of in het Duits, of ze antwoordde helemaal niet.

Ondertussen was ook al een ambulance gebeld, want iedereen binnen het huis had hier gewoon echt schrik van… het leek wel of er drugs was gebruikt, wat natuurlijk haast onmogelijk was, maar toch! Na een paar minuten arriveerde de ambulance en die vonden het ook niet helemaal best, dus Suzanne in een rolstoel vastgebonden meegenomen naar buiten, naar de ambulance, dit was ook zeker het beste. Want daar ben je toch altijd in beter handen, vooral als er nog meer zou gebeuren.

Nadat Suzanne met de ambulance weg was gegaan waren wij nog wel aardig geschrokken en verbaasd hoe dit zo had kunnen gebeuren. Wij wisten ook niet goed wat we er mee aan moesten maar besloten uiteindelijk toch maar even opstap te gaan met z’n allen, want we konden nu verder toch weinig doen.

Het stappen daarna was een goeie, we zijn weer naar een andere club gegaan genaamd Level7. Vet dikke club met goeie muziek, en nog redelijk betaalbare prijzen (4,50 voor een flesje Heineken). Na weer een aantal goeie uurtjes te hebben gefeest was het weer mooi geweest en zijn we naar huis gegaan.

De volgende ochtend, werden we allemaal zo gaar als iets wakker toen Suzanne weer vrolijk binnen kwam (WTF waar was haar kater?!?) Suzanne was behoorlijk fit, en het leek wel of wij in het ziekenhuis hadden gelegen en dat zij heel de avond aan de water had gezeten!

Wij natuurlijk allemaal vragen wat ze had gedaan en hoe het daar nog was, tot ze vertelde dat ze had moeten blazen. Ze vertelde ook dat ze 2.8 promille had geblazen en het eerste wat ik deed was googlen wat dat precies inhield. Dit was het resultaat: Vanaf 2.8 promille: ??Coma - Coma en totale verdoving. Verminderde of volledig ontbrekende reflexen. ?Onderkoeling, belemmerde bloedcirculatie en ademhaling. Mogelijk levensgevaar!

BEHOORLIJK PITTIG DUS & alleen maar goed dat we de ambulance gebeld hadden. Ze vertelde ook nog dood leuk dat dit avontuurtje van d’r zo’n kleine 660 euri gaat kosten en ze weet niet of dit verzekerd wordt, altijd nice dus!

Nee ff serieus, ik ben echt heel blij dat we er nu achteraf zo over kunnen praten, maar het was behoorlijk heftig & gelukkig is het allemaal goed gekomen. Ik denk wel dat onze Suzanne voorlopig klaar is met schnaps zauffen!

Vandaag weer een les Duits gehad na een weekendje rust te hebben geklregen. Dit was wederom weer pittig want ik blijf steken op het feit dat ik het allemaal goed kan verstaan, maar voor geen woord kan uitspreken. Iedere keer als ik iets voor moet lezen kijkt ze me aan of ik Tibataans praat, zwaar kut dus!!

Hopelijk wordt dit allemaal snel beter, want anders ben ik bang dat ik hier nog wel eens problemen mee ga krijgen! Maar we houden de moed er maar in he, zo is ie dan ook weer ;)

Nou ik denk dat dit voorlopig wel genoeg gezever is. Ik zou zeggen kijk bij de foto’s (niet dat die zo boeiend zijn, maar toch) & ik blog/spreek/zie/skype/whatsapp jullie later weer,

De groetennnnnnnnnnnnnnnnnnn